ആരു തന്നീ വസന്തം

ആരു തന്നാരു തന്നീ വെയിലില്‍
ആയിരം പൂവിട്ട പൊന്‍ വസന്തം
മീനപ്പൊരിവെയില്‍ പാല്‍ ചുരന്നോ
ആരു തന്നാര് തന്നീ വസന്തം

കാറ്റു വന്നീ വഴി കണ്ടു പോയി
ആരു തന്നാര് തന്നീ വസന്തം
നീലക്കരിന്കുയില്‍ പാടി വന്നു
ആരു തന്നാരു തന്നീ വസന്തം

കാറു വന്നോടി കുടം കമിഴ്ത്തി
ആരു തന്നാരു തന്നീ വസന്തം
വേനല്‍ പിറാവിന്റെ വെണ്‍ചിറകില്‍
ആരു തന്നാരു തന്നീ വസന്തം

ആറുഋതുക്കളുംഅമ്പരന്നു
ആരു തന്നാരു തന്നീ വസന്തം
വണ്ടു മുരണ്ടു മദിച്ചു വന്നു
ആരു തന്നാരു തന്നീ വസന്തം

കാറ്റങ്ങു പോയി പറഞ്ഞു പോലും
പൈമ്പുല്ലു ചാഞ്ചാടുമീ വസന്തം
കേട്ടവരൊക്കെ മൊഴിഞ്ഞു പോലും
നീ കണ്ടതോ വെറും പൊയ് വസന്തം
നാമ്പ് മുളച്ചിടാ തീവെയിലില്‍
കാമ്പുള്ള കള്ളമുരിയാട് കാറ്റേ

തൊണ്ട വരണ്ടൊരാ കാവ്യ കന്യ
പാടിയുണര്‍ത്തിയതീ വസന്തം ..